Wykonując pomiar określonych wielkości nie zawsze wiemy, z jaką częstotliwością próbkowania wystarczy przeprowadzić pomiar. Korzystając z tej opcji, można ustalić najmniejszą częstotliwość, przy której uzyskujemy zadowalające wyniki. W tym celu należy wykonać kilka pomiarów próbnych, z największą dopuszczalną częstotliwością a następnie skorzystać z funkcji 'Symulacja redukcji częstotliwości próbkowania'. Wprowadzając różne stopnie redukcji częstotliwości i obserwując zgodność uzyskanych przebiegów z przebiegami dokładnymi, możemy dopasować właściwą częstotliwość próbkowania, dla określonych pomiarów.

Procedura postępowania jest następująca. Podczas przeglądania zarejestrowanych wyników pomiarów, wybieramy opcję 'Konfiguracja | Symulacja redukcji częstotliwości próbkowania'. Pojawia się okienko dialogowe, pokazane poniżej, w którym możemy wybrać 'Stopień redukcji'. Na przykład wybranie stopnia redukcji 2 i wybranie przycisku Zatwierdź, powoduje przetworzenie danych pliku wejściowego w ten sposób, że ilość próbek w czasie jest czterokrotnie zmniejszona, co odpowiada czterokrotnemu zmniejszeniu częstotliwości próbkowania. 



Naciśnięcie przycisku Anuluj powoduje rezygnację ze zmiany ustawień stopnia redukcji, zachowana zostaje wcześniej wybrana wartość stopnia redukcji. Zaznaczenie pola wyboru 'Pytaj mnie za każdym razem' skutkuje ponownym pojawieniem się okienka po wczytaniu pliku. Jeżeli to pole będzie odznaczone (puste), wówczas okienko nie będzie się pojawiać a wcześniej wybrana wartość stopnia redukcji będzie zachowana. Wybranie przycisku Zatwierdź spowoduje pojawienie się na ekranie zapytania: 'Czy pokazać ocenę zgodności przebiegów?'.



Po wybraniu przycisku Tak, na tle przebiegów, pojawia się okienko tekstowe, w którym prezentowane są oceny zgodności przebiegów oryginalnych z przebiegami o zredukowanej ilości próbek. W przypadku wybrania przycisku Nie okienko tekstowe zostaje pominięte. Parametry z dodatkiem 'o' dotyczą przebiegów oryginalnych a bez tego dodatku przebiegów o zmniejszonej ilości próbek. Każdy z kanałów pomiarowych jest oceniany. Plik z prezentowaną zawartością jest zapisany w katalogu roboczym.



Po zamknięciu okienka tekstowego, na ekranie pojawia się obraz, na którym z lewej strony znajdują się oryginalne przebiegi a z prawej strony przebiegi zmodyfikowane. Przykładowo na pokazanym rysunku mamy w pierwszych dwóch kolumnach 8 oryginalnych przebiegów a w pozostałych dwóch kolumnach przebiegi z czterokrotnie zmniejszoną ilością próbek. Przedstawione przebiegi można analizować w sposób klasyczny, w tym nakładać, powiększać fragmenty itd.



Dla przykładu, na poniższym rysunku, pokazano złożenie kanałów numer 1 dla przebiegów oryginalnych oraz nr 1 dla przebiegów zmodyfikowanych. Korzystając z opcji kursor-pionowa linia można prześledzić wartości rzędnych dla obu kanałów w funkcji zmieniającego się czasu. Widać że przy czterokrotnej różnicy ilości próbek przebiegi są bardzo podobne.



Na kolejnym rysunku pokazano w powiększeniu fragment poprzedniej ilustracji, gdzie jaśniejszym kolorem odmalowany jest sygnał ze zredukowaną ilością próbek (aproksymowany splajnami).